رواية اليتيمة والۏحش كاملة بقلم نورهان اشرف

حته لو على رقبتي
عزت بسخرية امممم انتى شكلك لسه بتحبي اصل انا فاكر المره اللى فاتت مسكتيش غير لم اضربتى لو انتى بتحبي انا بقا بمۏت فيه وعندى استعداد اوريكي 
رفعت هند يدها لكى ټضرب ذلك المتبجح 
بثقت هند فى واجهه وقالت انت حيوان بجد وخلي بالك لو مبعتش عن طريقي انا هبلغ فيك البوليس
ام عن عزت مسح حرك لسانه عل شفايفه وقال بنت الذينه دلوقتي بقت اسد
ام عن هند حاولت ان تتمسك ولا تظهر ضعفها امام امها او زين ابنها زين الرجال زى ما بتحب تقوله فاهو عشقها الاول و الاخير و حبها الأبدي تتذكر كيف تحيلت على امها لكى يبقا ذلك الصغير معاها وكتابته باسم ذلك الراجل الطيب صاحب المنزل فاهو عرض علي امها الزوج وهى طلبت منه ان يكتب ذلك الطفل لكى لا يحرمه من كلمه بابا
دخلت شقتها وجدت فضه تجلس تحمل الذلك الباكى الصغير
فضه بستغراباى ده انتى اى اللى راجعك بدرى
كدا وبعدين مال لونك مخطۏف وكان فى حد بيجرى وراكى مالك يا هند
هند بتوتر مفيش حاجه يا ماما انا تعبت شويه هو زين ماله
فضه مفيش حبت مغص وانا عملت ليه نعناع وان شاء الله هيبقا بخير
هند طب انا هروح اشوف عم صابر واجى اخده منك
حركت هند راسها وقالت ماشي يا هند
خبطت هند على الباب و دخلت الاوضه وعلى واشه ابتسامه ممكن ادخل
صابر بحبطبعا يا بنتى تقدر ده انا حته كنت لسه بفكر فيكى
هند بمرحطب اوع تقول كدا ادام فضه لحسن تموتك
صابر بحبيا بت انا بتكلم بجد اى رايك لو تيجى انتى و زين تقعدى معانا على طول بدل ما تجبي الصبح وبعدين تروحى شغلك وبعدين ترجعى تاخدى ده كله كتير عليكى وانتى مش عارفه فضه من غيرك انتى و زين عامله ازاى
هند بتوتر وهى تفرك يدهاانا اصلا كنت بفكر انى لازم امشي و اسيب البلد كلها انا مبقاش ليا اقعد هنا
صابر بتسألليه يا بنتى في اى خضتنى
هند پخوفعزت طلع كان بيدور على الفتره اللى فاتت لا وكمان جاه محل اكل عيشي وعملى مشكله و بيقول انه عاوز يتجوزنى وانا رفضت ولم انا رفضت هددنى بصراح العباره كدا وانا خاېفه منه ومن شره
صابر بهدوءانتى ليكى نيه تتجوزيه يعنى بتعملى كدا عشان تربي
هند بكرهاتحوز مين بس يا عم صابر ده دمر حياتنا كلنا ده حته حيات انت كمان من غير ما تعرفه انت كتبت عيل مش ابنك باسمك وده كله عشان تستر عرضي انا و امى
صابر بجدية بس يا هبله انا بعتبرك بنتى وعشان كدا انا عندى حل ابن اخويا لم جاه هنا واشافك طلب ايدك منى
هند بحزن انت عارف يا عم صابر اى سبب الرفض بتاعى وانا مش هقبل انى اضحك على حد
صابر بهدوءيا بنتى اصبري على رزقك انا قولتله على كل حاجه و حكيت حكايتك كلها اصل ده فى الاول و الاخر ابن اخويا وهو وافق بيكي زاى مانتى بكل عيب فيكى والصراحة يا هند انا لو كان عندى بنت كنت خليته يتجاوزها بس انتى بنتى عشان كدا بقولك ده عريس لقطه
فكرت هند لدقيقة وقالتوانا موافقه يا عمى
صابر بفرحه وانا هتصل بيه عشان اقوله على الخبر الحلو ده
اتصل صابر ب ابن اخيه
صابر اى يا حبيب عمك عامل اى
صابر بضحكاه يا خويا وهى موافقه كمان
صابر بستغراب النهارده اى يا مچنون هو انت اصلا هنا انت عارف المسافه قد اى بين القاهره و هنا
صابر بستغراب خالص بليل هيكون الماذون موجود
فى المساء كنت تجلس هند بجانب الماذون و العريس دخل عزت عليهم الشقه و المأذون يقولوجمع بينكم فى خير
عزت پصدمه 
بقلم نورهان اشر
اليتيمه_والوحش لنورهان اشرف 
الحلقه_السابعه
عمار انت
عمار بفرحه اى رايك فى المفاجه دى هى دى اللى انا كنت بحكيلك عنها
عزت پصدمه ازاى انت تعرفها اصلا منين
عمار بفرحه دى هند تبقا بنت مرات عمى 
وده يا هند عزت صاحبي و شريكى كمان كان جاي يدور على بنت هنا فى السويس وانا جيت معاه و صدقنى دى احلى حاجه هو عاملها معايا لان بسببه انا اتجوزتك 
قال كدا هو ينظر داخل اعين هند
نظرا عزت الى هند بسخرية وقال هو انا لقتها بس فى حد تانى كان سبقنى عليها
استاذنت هند منهم وقالت طب انا هدخل اجيب لحضرتك حاجه تشربها يا استاذ عزت
هند بقرف لا ازاى ده حضرتك منورنا
قالت كدا ومشيت تجاه المطبخ لفضه 
هند پغضب بقا انا اتجوزت عشان يسبنى فى حالى لا انا اللى ارحله براجلي انا مش فاهمه اى الحظ ده بس
فضه پغضب اقسم بالله انا كنت عايزه اهبش فى مصارينه بس خفت من عمار لحسن يعرف اللي فيها وساعتها هتحصل مشكله كبيره 
هنده پغضب انا مش عارفه اعمل ايه يا ماما وخصوصا في زين هتحصل مشكله وانا حكيت لعمار الموضوع زين وقلت ان هي حاډثه يعني انا كده لبست في مصېبه بجد منها عزت اللي هيبقى على طول قدامي 
حركت هند راسها وقالت بتوتر يا رب يا امي يحترم نفسه
فضه بسخريه لا يا حبيبتي قليل الاصل بيفضل طول عمره قليل الاصل حتى لو مع ابوه و امه مش صاحبه وعلى راي المثل طول ما البصل ما اتعملش مربى اوعى تتوقع من قليل الاصل انه يتربى
لا ونسيتي كمان قليل الربايه بيبقى قليل الربايه مع اي حد وانا بقى يا حاجه قليل الاصل والربايه شوفي بقا ممكن اعمل اى مع صاحبي
كان ذلك كلام عزت الذي دخل عليهم المطبخ منذ اللحظه الاولى ولم يشعر به احد
فضه پغضب لا بقى ده انت مش قليل الربايه والاصل بس ده انت كمان بجح انت ازاي تتجرا وتدخل هنا اخرج بدل اقسم بالله هصوت والم عليك امي لا اله الا الله وخلي اللي ما يشتري يتفرج عليك
عزت ببرود اعملي اللي يريحك يا حاجه انا كده كده مش فارق معايا اصل انا زي ما بيقولوا كده مستبيع واللي عندك اعمليه واوعي تفتكري ان الشملوله عشان اتجوزت واحد صاحبي ان هى كده خلاص بعدت عن ايدى 
قال كده وخرج من المطبخ والترك كل من هند و فضه مصډومين و يغليان من كثرة الڠضب
فضه پغضب اه منك راجل بجح طب اخرج دلوقتي افتح دماغه بحاجه ولا اعمل فيه ايه
هند بسخريه لا يا ماما ازاي لازما نستعمل معاه البرود
فضه پغضب اكبر اخرجي من ادامي يا هند بدل ما اجي اخبطك انت الثانيه بحاجه اخرجي وروحي لجوزك عشان ما صوتش والم الناس عليكم
اما في الخارج خرج عزت من المطبخ ونظر الى عمار وهو يقول عمار لازما ننزل مصر دلوقتي حالا
في مكالمه تليفون جاتلي من المستشفى وفى مصېبه ولازم نكون هناك دلوقتي حالا
عمار بسخريه مكالمه ايه يا عزت لو كان في حاجه كانوا كلموني انا وبعدين انت ناسي اني عريس لو الموضوع مهم قوي انزل انت وانا بكره هاخد مراتي ونيجى القاهره
عزت بسخريه غريبه اول مره مايكونش فارق معاك الشغل
عمار بهدوء في ايه يا عزت ما انت لعبت بديلك كثير هو انا ساعتها اتكلمت طب في الحلال مش بلعب بديلي يعني الموضوع احسن منك شويتين ثلاثه كده
نظر عزت لعمار پغضب وخرج من الشقه دون ان يتفوه بحرف اخر اما عن عمار نظر الى طيف عزت باستغراب
هند بهدوء في ايه يا عمار مالك
عمار بهدوء مفيش اصل اول مره عزت يتكلم معايا بالطريقه دي مش فاهم ايه اللي حصل مع انه الصبح كان رايق قوي انتى برايك ايه اللي حصل خله يتشقلب حاله كده
هند بتوتر انا معرفوش عشان اقدر اقولك ايه اللي غيره او لا لان اول مره اشوفه
عمار بهدوء مش مشكله يا خبر بفلوس بكره يبقى ببلاش بكره هتظهر كل حاجه ثم بقى يا عروسه ادخلي جهزي شنطتك عشان تيجي معايا البيت
هند بتوتر وهي تفرك يدها لا معلش يا عمار خليني ابات هنا النهارده وان شاء الله بكره نتحرك انا وانت على القاهره يعني عشان
اعرف اودع ماما
نظر عمار داخل اعينها بهدوء وهو يقول براحتك طب انا هستاذن
قال كده خرج من الشقه هو الاخر اما هند وضعت يدها على قلبها تشعر ان ضربات قلبها سوف تتوقف من كثر سرعتها بعد مرور ساعه ونصف كانت تجلس هند على الفراش تحاول ان تنام ولكن قطعها 
رايكم
بقلم نورهان اشرف
اليتيمه_والوحش. الثامنه
خدت هند نفسها بصعوبه 
عمار فى اى بس يا هند انا حبت اهزار معاكى مش اكتر عاوز اشيل اى حاجز بينا عشان تاخدي عليا بسرعه
هند بحزن انا مش عارفه اقولك اى يا عمار ولا حته اشكرك ازاى انت بجد مفيش منك يعنى انت رضيت بيا بعد كل اللى حكايته ليك لا 
عمار هند انتى مراتى وانا الماضي بنسبه ليا مش مهم خالص مين فينا مفيش فى حياته ماضى بالعكس محدش ملاك يا هند و زاى انا مليش انى ادخل فى الماضي بتاعك وابدا معاكى من لحظات ما شوفتك انتى كمان ملكيش حاجه فى الماضي بتاعى ولو عاوزه تحسبينى على حاجه يبقا من اول ما بقتى مراتى
هند طب عمار انا عاوزه 
عمار بهدوءهند انا بقولك ناسه كل حاجه وانا مش هيفرق معايا هو مين انا اهم حاجه عندى انك مخلصه ليا
هند بحزن انت بجد تستاهل واحده احسن مني مئه مره
عمار وانا مش عاوز اللى احسن منك انا عاوزك انتى يلا بقا كفايه كلام و ادخلى نامى لان بكرا فى يوم طويل جدا ليكى وليا
هند تصبح على خير
عمار وانتى من اهلى يا هند
قفلت هند التلفون و حست براحه و هدوء غريب وحمدت ربنا ان ربنا جعلها من نصيب راجل محترم زاى عمار
براحتى
وخرج من البار و ساق العربيه وهو حاسس ان كره العالم مش كفايه علي هند
ام عند هند كنت نايمه على السرير وفجاه حست بحد بيقعد جانبها لقته عزت
هند پغضبانتى جيت هنا ازاى و دخلت اوضتى ليه
اخذت هند تصراخ بكل قوه فتحت عينها لقت امها جانبها و ابنها عامل يعيط
فضه پخوففى اى يا بنتى مالك
هند بتوتر هو كان هنا انا شوفته 
مقدرتش تكمل واڼهارت فى العيط
ده حسبي الله ونعم الوكيل فيك ي يابن حواء و ادم
فضه متخفش يا بنتى ربك هو الحافظ قدر يحفظك منه قومى يا هند صلى الفجر و جاهزى انتى وابنك يلا يا بنتى
حركت هند راسها وقامت من على السرير وهى مڼهاره من اللى بيحصل حته فى الاحلام مش سيبها فى حالها
فى صباح بعد ان