رواية قصه لغز جوازة جميع الاجزاء كاملة

وطلباتى وكانى عيله مش عارفه اعتمد على نفسى فى اى حاجه كنت بدلع على الكل والكل كان راضى بدلعى لكن دلوقتى مفيش دلع فى عقاپ وكان الايام الى عشتها مرتاحه هتخلص منى اليومين الجايين مع خالد وولاده
إلى فعلا أصبحت ليهم ام بديله اغيرلهم هدومهم واكلهم واشربهم وانيمهم لكن البنت الصغيره ماكنتش عارفه اعمل معاها حاجه كانت صغيره قوى وكنت بحسها ديما محتاجه لحضن امها إلى حاولت على قد مااقدر اعوضها عن غيابها وكنت ديما بطلب المساعده من خالد الى كل مايسمعنى اقول كده يقلى خليكى حنينه عليها حسسيها بحنانك وهى تحبك وتنام معاكى وتسمع كلامك البنت محتاج حنان امها إلى اتحرمت منها والبركه فيكى
وكل ما اقله ليه هو أنا عملت فى امها حاجه هو انا اعرفها اصلا
يقلى عملك اسود ومنيل ماكنتيش تعرفيها واذتيها اومال لو كنتى تعرفيها شخصيا كنتى عملتى فيها اى
وكل شويه كان بيهددنى ويخوفنى ويقلى هدفعك التمن غالى عشان تحرمى تعملى اى حاجه زى كده تانى مع اى حد سواء تعرفيه أو ماتعرفهوش
كان كلامه ديما ليه لؤم واتهام انى انا السبب بس فى اى مقدرتش اعرف بيتهمنى ديما إن ډمرت حياة ناس بدلعى واستهتراى بس مين الناس دول ولا انا عملت اى دماغى كانت واقفه عن التفكير كنت ناسيه حتى امبارح أكلة اى كل إلى حصلى من يوم ماشفت خالد وقلى انى اجوزتك خلى دماغى مشلوله فى تفكيرى حتى مش قادره افتكر امتى مضيت أو بصمت على ورقة الجواز إلى بيقول عليها
قعدت ايام كتيره احاول افتكر عملت اى بالضبط ماعرفتش فوجودى فى بيت خالد ومع ولاده وجوازى منه إلى مااعرفش حصل ازاى خلانى كنت قربت اټجنن وانا بحاول افتكر اى حاجه توصلنى لكن فشلت
وعشت فى بيت خالد ومع ولاده حوالى اسبوع وكل مااقله روح أتنازل عن المحضر الى مقدمه فى اخويا
يقلى بكره بكره
اقله اناعملت الى قلتلى عليه وعشت معاك خدامه انت وولادك عايز اى منى تانى
يقلى عايز ازلك وادوقك الظلم عشان تحرمى تظلمى حد
وانا اصړخ واقله طاب فهمنى انت بتعمل معايا ليه كده قلى ظلمت مين وغلطت مع مين وانا اصلحه على طول يقلى اسالى نفسك عملتى اى
اقله مش فاكره
يضحك ويقلى ياسلام تظلمى ناس وتتهميهم ظلم وتخربى بيوتهم وتقولى بكل بساطه مش فاكره انا بقى هفكرك وحده وحده على مهلك انا مش مستعجل هخليكى تفتكرى لما تعيشى فى البيت عندى خدامه وتكفرى عن ذنبك الى عملتيه
وبعد فين وفين خالد راح أتنازل عن المحضر واخويا خرج ورجع البيت بس انا مازلت عايشه فى بيته ومع ولاده خدامه ومن غير اجره وكل مااقله سيبنى ارجع البيت وتعالا قول الحقيقه لابويا وامى واخواتى بقى انا تعبت يقلى هو انتى لسه تعبتى التعب جاى جاى ماتستعجليش عشت ايام سوده فى بيته كان بيصحينى الساعه سبعه اقلع والبس وااكل واشرب الواد والبنت الكبار وبعدها ياخدهم هو يوديهم الحضانه وادخل اغسل هدومهم واروق اوضتهم واطلع اروق اوضة خالد واغسل هدومه وقبل ماادخل المطبخ البنت الصغيره تكون صحية اغيرلها وااكلها واشيلها على أيدى ادخل بيها المطبخ اعمل الغداء بعد الظهر خالد يرجع بالعيال ادخل اغيرلهم وااكلهم وانيمهم وبعد كده أخرج احضر الغداء لخالد واخد هدومه اغسلها واروق المكان كله وادخل المطبخ انضفه وأحضر الرضعه للبنت الصغيره الى كانت ديما تنام بعد الظهر فى حضڼ خالد وتنامى.
فى حضنى انا بالليل بس رغم التعب الى كنت بتعبه الا انى حسيت انى بقيت وحده تانى اتغيرت واتحملت المسؤوليه وبطلت اطلب من خالد أنه يرجعنى بيتنا لكنى بدأت اتعود على حياتى الجديده كنت ديما بقارن حياتى فى الاول وحياتى دلوقتى
فى الاول كنت اصحى على صوت امى وهى بتقلى سميه قومى الفطار جاهز
لكن دلوقتى بصحى على صوت البنت الصغيره وهى مش عارفه تنطق وتقلى ماما وتلعب فى وشى
كنت فى الاول بقعد اكل وأقوم حتى مااكلف نفسى اشيل باقى الاكل
لكن دلوقتى بحضر الاكل بنفسى وبشيله وبنضف مكانه كمان
فى الاول امى كانت تحطلى هدومى مطبقه فى دولابى وتروقلى اوضتى وتدينى الفلوس إلى كنت بطلبها
لكن دلوقتى انا الى بغسل واطبق وادى المصروف كمان
فى الاول كنت عايشه مدلعه ومستهتره ومش شايله هم لبكره
لكن دلوقتى شايله هم بكره وبعدو وبعدو مع العيال دى فى الاول كنت بخرج وادخل براحتى ومحدش يسالنى رايحه فين ولا جايه منين
لكن دلوقتى مااقدرش اخطى بره خطوه وحده لان بقى فى تلات عيال فى رقبتى ملزمين منى
عشت فى بيت خالد انى اعمل كل ده فى الاول كان بالڠصب لكن دلوقتى بقى بالرضى بعمل كل حاجه برضايا وماادهش فرصه أنه يتآمر عليه ويقلى اعملى كذا واعملى كذا كنت بعمل من نفسى وكانى فعلا متزوجه خالد وولاده دول ولادى انا وانى امهم الحقيقيه لحد فى يوم ماخالد جه وطلب مني
كنت عايشه مع خالد وولاده وكل حاجه كانت ماشيه اهى ايام وبعديها بأى طريقه
وفى يوم خالد اجه وطلب منى انى اجهز نفسى انا والعيال عشان هنروح نزور اخته وأمه ساكنين هما فى محافظه تانى
فمترددتش ثانيه واحده ووافقت ورحت معاه وياريتنى مارحت ولا سمعت الى سمعته ولا شفت الى شفته
واحنا فى الطريق حذرنى خالد من انى اتكلم نص كلمه قدام اى حد عن ظروف جوازنا وفهمنى كل الى يسالنى اقله الجوازه جت بسرعه عشان خاطر اخد بالى من العيال اكتر من كده مااتكلمش وسمعت كلامه وكل مايقلى على حاجه اقله حاضر
أمه اول ماشفتنى اخدتنى بالاحضان وقعدت تبوس فيه وهى بتشكر فيه وفى الى عملته
وعرفت بعد كده أن خالد فهمهم انى اتزوجته بسرعه عشان الظروف الى حصلت وعشان اكون جنبه وجنب العيال بس ظروف اى الى حصلت عندهم خالد ماكانش بيدينى اى فرصه انى اعرف الى حصل معاهم
كل أمه ماكانت تيجى تتكلم معايا فى إلى حصلهم ييجى هو ويغير الموضوع بسرعه بس كل الى قدرت أفهمه أن خالد ده كان مسافر بره مصر ولسه راجع ماكملش شهر واحد وأنه كدب عليهم لما فهمهم انى كنت أعرفه من فتره طويله
وكنا متفقين على الزواج بس بسبب الى حصل قدمنا معاد زواجنا عشان اكون جنبه ومااسبوش وحده
أمه كانت طيبه قوى وحنينه قوى معايا لكن اخته هدى كانت بتبصلى كل نظره ونظره ټرعب كنت أنا بحاول بكل الطرق اتجاهلها واعمل نفسى مش واخده بالى منها خالص
كانت بتكلمنى ببرود شديد وفى نفس الوقت بغيظ منى وكانى قټلتلها قتيل ماكانتش قبلانى خالص حتى لما حطت الاكل وقعدنا ناكل نظراتها ليه خلتنى ماقدرتش اكل لقمه وحده وقلتلهم تعبانه من السفر وعايزه ارتاح راح خالد ضحك وقال خديها ياهدى اوضتك خليها تستريح ولاول مره اشوف هدى بتضحك ضحكت ضحكت مكر وهى بتقله هريحها من عيونى انت تامر
أمه قالتله ماتخوفاش بقى انتو ھتموتوها ولا اى
فخالد قلها لا ياامى ماتخافى احنا مش بڼموت حد احنا بنعذب بس والكل قلب الموضوع ضحك وهزار الا انا الخۏف سكن