نوفيلا مبخلفش بقلم سارة رجب حلمي

إننا معندناش حاجه ومفيش سبب يمنع يعنى مش ذنبى.
فايزة پغضب لاااا الكلام ده مينفعنيش إبنى لازم يتجوز النهارده قبل بكرة انا ھموت من غير ماشوفله حتة عيل طول ماحنا مستنيين العيل ده منك على رأى المثل يامستنى السمنه من بطن النمله عمرك ماهتقلى.
سابتنى وخرجت وهى بتحلف إن لازم راضي يتجوز وهيخلف يعنى هيخلف.
ولما راضى جه لاقيته عارف بكلام أمه وإتصدمت لما قالى....
يتبع
إتصدمت لما قالى إن حماتى كلمته وقالتله لا تبقى إبنى ولا اعرفك لو ماتجوزتش بس هو رد وقالها إهدى ياما. أنا عمرى ماهتجوز على نبع بعد عشرة السنين دى كلها.
فايزة يبقى من اللحظه دى أنا إبنى ماټ ومتدخلش بيتى ده تانى أبدآ ولو دخلته تبقى جاى عشان تقولى أدورلك على عروسه غير كده لأ.
خرج وسابها وجالى البيت حزين من اللى حصل.
نبع مش عايزة أشوفك حزين كده أبدآ ياراضى
راضى ماهو كله بسببك انا مش عايز أتجوز عليكى بس ده مش معناه إنى مرتاح ومبسوط انا تعبت ونفسي ابقى أب.
نبع بدموع ازاى الكلام ده يجى منك انت وانت سامع كلام الدكاترة كويس وهما بيقولوا انى مفيش حاجه تمنعنى.
راضى پغضب اسكتى بقى مش عايز اسمع اى كلام واطلعى من وشي سبينى باللى انا فيه.
خرجت من الاوضه ودموعى على خدى مش عارفه اعمل ايه طب احلها ازاى يارب فضلت ادعى انى لو مخلفتش اموت مش قادرة اعيش فى العڈاب ده اكتر من كده عايشه وكإنى مرتكبه ذنب وهفضل ادفع تمنه طول عمرى نمت على كنبة الانتريه ودموعى ووجعى مش بيفارقونى على فكرة مفيش جديد النهاردة انا كل يوم بنام والدموع مغرقه مخدتى.
فتحت عينى على ضوء قوى داخل من الشباك قومت وكل حته فى جسمى مكسرة من النوم على الكنبه كان ممكن انام فى اوضة الاطفال بس انا من سنين وانا مقررة مدخلش الاوضه دى ابدآ دخولها بيوجعنى ويعذبنى وزى مانتو شايفين حياتى وانى مش ناقصه.
دخلت الحمام اتوضيت وطلعت صليت الصبح ودخلت حضرت الفطار كان راضى صحى من النوم ودخل الحمام وخرج وناديتله عشان