روايه كامله بقلم مارينا معبود

يا بنت المجنونه ف ايه
ندى بغيظف انك واطى ومفكرتش تسال فيه وشكلك كده شايفلك شوفه
تانيه يا باشمهندس
عمر ضربها على كتفهايا شيخه اتنيلى مش لما اقدر اعليكى اشوف غيرك
ندى بعصبيهوحيات امك
عمر بضحكانا قولت انه لما تسافرى هتعقلى شويه وتبطلى جنان بس لا انتى بتتجننى اكتر
ندى بغيظولااا اطلع بره انا مش عاوزه اشوفك

عمر بضحك الاه وانا مالى عموما اهدى انا اساسا هرجع من مكان ما جيت ولا انتى ناسيه انه بلكونتك جنب بلكونتى بالظبط
ندى بغيظطب يلاه يا بابا من غير مطرود
عمر بقاا كده طيب انا هطلع افتح الباب ل مرات عمى وجه يمشى ندى مسكت ايده عاا ېخرب بيتك انت عاوز تودينا فى داهيه
عمر بضحكف ايه يابت 
ندى عمر بالله أمشى بقااا
عمر بحبعيونى يا قلب عمر
ندى اتكسف ووشها احمر
عمر بابتسامه عينى عليك لما بتتكسف
ندى بغيظ عمر امشى بقااا
عند البحر
حمزه أخد ميسره وراحوا عند البحر
حمزه اول ما عرفت ب مرضى مقدرتش اواجهك مقدرتش اجى واقولك كنت خاېف عليكى مكنتش حابب تشوفينى وانا كده علشان مكنتش ضامن هعيش بعد العمليه ولا لا علشان كده اخترت انى ابعد وبالرغم انى كنت فاقد الامل بس كنت بحاول علشانك
ميسره بدموع للدرجادى معندكش ثقه فيه للدرجه ديه مليش لازمه فى حياتك
حمزه بحزنعلشان خاطرى افهمى مكنتش هقدر اشوف وجعك ولا دموعك عليه مكنشى عندى حل تانى كنت بتابع اخبارك من عاصم
ميسره پصدمهعاصم ي يعنى عاصم عارف
حمزهايوه وانا طلبت منه ميقولكيش حاجه هو رفض وكان هيقولك الحقيقه بس بعد إصرار منى وافق خصوصا انى كنت تعبان وقتها
فى صباح يوم جديد
زين قام وجهز نفسه لقه جدته وفرح بيضحكوا مع بعض
زين لنفسه امم واهى وصلت ست الحسن
وفاء بصت ل زين تعال يا ولد يا زين
زين بابتسامهصباح الفل يا ست الكل وميل يبوس ايدها بس هى مسكته من ودانه
زين ايييييه ف ايييييه
وفاء بغيظايه إللى انت عملته مع فرح ده هااا رايح تهددها فى المستشفى وتجبرها تيجى انا ربيتك على كده
زين بص ل فرح بغيظ وڠضب وفرح كانت بتبصلها بانتصار وشماته
زين بغيظولله ڠصب عنى هى إللى قلت ادبها وخلتنى اعمل كده
وفاءزين اعتزر ل فرح فورا
زين بعصبيه نعمممممم ده مستحيل
وفاء انت بتزعقلى يا زين
زين قرب وباس جبينهالا طبعنا مقدرش مش قصدى بس
وفاء بمقاطعهمبسش يا بشمهندس اعتزرلها والا هزعل منك وانت عارفنى
زين پغضب مكتوم وهو بيبص ل فرح بتوعد وبيجز على سنانهانا اسف يا دكتوره
فرح بانتصار امم ولا يهمك انا سامحتك بس علشان خاطر فوفا حبيبتى
وفاء بحبقلبى خلاص بقاا وافقى تقعدى معايا
فرح بحب حاضر موافقه
زين لنفسه دنا هطلع عين اهلك بقاا انا زين الهلالى اعتزر ل حته دكتوره زيك طيييب
وفاءيلاه يا زين علشان نفطر وانتى كمان يا فرح
فرح بابتسامه لا شكرا انا مش عاوزه
زين بضيقاحسن برضوا
فرح بصتله بغيظ
وفاء بابتسامهطب علشان خاطرى
فرححاضر
وفاء
وزين وفرح قعدوا يفطرو وزين وفرح فضلوا يبصوا لبعض پغضب انا الجده وفاء ف كانت ملاحظه نظراتهم لبعض وقررت انها تقربهم من بعض اكتر 
فى شقه حسناء
حسناء جهزت نفسها وكانت طالعه بس حالها تليفون ردت ووصلها خبر انه عاصم عمل حاډثه وووقع منها التليفون
حسناء پصدمهلا لا اكيد مستحيل
حسناء اخدت تليفونها من الأرض وحاجتها
وطلعت بسرعه على المستشفى
بعد وقت فى المستشفى
حسناء پخوف ودموعخ خالد عاصم فين
خالد اهدى يا دكتوره عاصم كويس الحمد لله
الاصابه كانت سطحيه متخفيش
حسناء بدموعطب هو ف اى غرفه
خالد غرفه 202
حسناء مشيت بسرعه وطلعت الاوضه فتحت الباب وكان عاصم نايم
حسناء دخلت وقعدت على حافه السرير ع عاصم 
عاصم اول ما سمع صوتها فتح عنيه
حسناء بدموعا انت كويس فيك ايه
عاصم بحزن انا كويس متخفيش بس امسحى دموعك ديه
فى فيلا الهلالى
فرح كانت ماشيه فى الفيلا وفجاه
فرحعااااااااااا 
يتبع....
67
part6
فرح كانت ماشيه فى الفيلا وفجاه اتكعبلت وكانت هتوقع
فرح عااااا
زين قرب ومسكها قبل ما توقع
زين بسخريهايه يا دكتوره مش تفتحى
فرح بغيظشكرا
زين ابتسم وسابها ومشى
فرح ضړبت برجلها على الأرض بغيظ عاااا بنادم مغرور وراحت ل اوضه الجده وفاء
فى المستشفى
حسناء فضلت ټعيط واترمت فى حضنه وعاصم فضل مصډوم
حسناء بدموعانا بحبك اووى يا عاصم متسبنيش 
عاصم طلعها من حضنه وبصلها بفرحه وعيون لامعه بالدموعقولتى ايييييه
حسناء بدموع وخجلبحبك
حسناء
بدموع انا اسفه متزعلش منى انا عارفه انى زودتها عليك اووىواعرفى انى مستحيل اسيبك يا حسناء او اذيكى ف يوم انتى متعرفيش انا بحبك قد ايه
حسناء بحب وانا كمان بحبك
عاصم بضحك ياااه ياريت كنت عملت حاډثه من زمان
حسناء ضحكت ايه عمل فيك كده
عاصم بضحككنت طالع متعصب منك وماشى بالعربيه وخبط ف عربيه تانى
حسناء كانت هتتكلم بس قاطعها دخول ميسره وحمزه
عاصم بفرحهحمزه انتوا
حمزه بضحكاااه رجعنا
عاصم بضحك اليوم ده ناقصه فرح
ميسره بغيظدنا هطلع عين اهلك يا عاصم
عاصم ببراءهالاه وانا مالى يا لمبى الحيوان ده هو إللى قلى مقولكيش
حسناء انا مش فاهمه حاجه ما تفهمونى
ميسرهانا هقولك إللى حصل انه 
حسناء ازاى ده كله يحصل معاك يا حمزه وتخبى علينا
حمزه بحزن اسف مكنشى قصدى تزعلوا منى
حسناء بابتسامهولا يهمك المهم انك بخير وأنه ربنا جمعكم من تانى
حمزه بص ل ميسره وابتسم
عاصم طب بقولك ايه انا قررت اتجوز حسناء بعد يومين
حسناء پصدمه اييييه
عاصم بضحكلا منتى لو فاكره انى هسيبك بعد السنين ديه تبقى عبيطه
حسناء بغيظانا عبيطه
عاصم قرب وهمس فى اذنها امم بس واخده قلبى
حسناء ابتسمت بخجل
حمزه بضحكاشطاا وانا هعمل فرحى معاك
عاصم بضحك موافق وبدل الفرح اتنين
حسناءاحم انا هكلم فرح واطمن عليها
عاصم بابتسامهماشى
حسناء طلعت وكلمت فرح 
فى فيلا الهلالى
فرح فضلت تتنطنط زى الأطفالهياااااا واخيرررا 
زين كان واقف ومربع ايديه ومركز معاها
فرح بفرحه هههه خلاص هخلص شغل وهاجى بسرعه
حسناء بحبماشى يا حبيبتى متتاخريش
فرححاضر وقفلت وكانت ماشيه خبطت فى زين
فرح ېخرب بيتك انت بتطلع منين
زين الاه وانا مالى انتى إللى ماشيه تلفى فى الفيلا وعامله زى الطفل التايه
فرح بغيظمش هرد عليك علشان فرحانه دلوقتى ولو اتخانقت معاك يومى كله هيبوظ وسابته ومشيت
زين ديه دكتوره ازاى مش عارف
فرح من خلفهزى الناس ياهبل
زين پصدمه اهبل طب وحيات امك منا سايبك وطلع يجرى ورها
فرح جريت وراحت اوضه وفاء
وفاء بخضهفرح مالك يا بنتى
فرحعااا الحقينى ابنك المچنون هياكلنى
وفاء بضحك انتى عملتى ايه
فرح ببراءه انا معملتش حاجه بس قولتله انه هو اهبل غلطت انا
زين جه من وراها ومسكها من قفاها انا اهبل
فرح عاااااا سبنى
زين دنا هطلع عين اهلك
وفاء بضحكبس بقااا انتوا الاتنين انتوا فاكرين نفسكم صغيرين
فرح يا فوفا ما ابنك إللى قليل ادب
زين بعصبيه اقسم بالله كلمه كمان وھدفنك مكانك يا شبر ونص انتى
فرح انا مش شبر ونص انت إللى طويل واهبل وعامل زى عمود النور ههههههههه
زين بغيظيعنى انتى مش شبر ونص
فرح بغرورلا طبعنا دنا قمر
زين بقرف داهيه
فرح باستفزاز تاخدك انشالله
زين بعصبيههقطعهولك لسانك اللى متبرى منك ده
وفاء بضحكزين خلاص بقاا سيبها
زين يعنى عاجبك قله ادبها
فرح انا مش قليله ادب انت إللى حيوان ومتربتش
زين بعصبيهاتفضلى يعنى من بين كل الدكاتره ملقتيش غير الحماره ديه
فرح باستفزاز بس يا شاطر عيب
زين مسك المخده وضربها بيهابنادمه براس كلبه
فرح باستفزاز انا مش عارفه انا مضايقاك ليه دنا حته كيوت وهاديه
زين بصلها بسخريهههههههه ده مين ديه انتى