الحياه بقلم روان محمد

مراته واتحبست سبع سنين مكنتش بتكلم من اللى شوفته جالى حاله نفسيه بقيت اضرب المساجين علشان ادخل الانفرادى واليوم اللى قابلتك فيه ده يوم سنويه كنت حاسس روحى بتطلع لغايه ما شوفتك شبها ف كل حاجه ف طيبتها حتى الشكل فيكى ملامح منها حسيت نفسي شايف امى قدامى علشان كدا جيت وراكى 
طب وهو عمك عمل كدا لي
جدى كان بيحب ابويا اكتر وعمى كان دايما بيحقد عليه عمى وابويا كانوا نفس الجامعه وحبوا نفس البنت اللى هى أمى بس هى حبت ابويا واتجوزوا ف الغل وصل بيه لمرحله الجنون وف الاخر طلع عمى مش عمى طلع ابن صاحب جدى ولما صاحبه ماټ هو اللى رباه بس طلع حقېر وناكر للجميل 
هو عمر يعرف كل ده
عمر يعرف أن أبوه هو السبب انى اتحبس لكن ما يعرفش أن أبوه قتال قټله 
ربنا يرحمهم ياارب 
ياارب المهم احنا عايزين نعمل فرحنا بقا 
لما تخف هنعمل اكبر فرح 
انا عايز أسمى حور علشان تبقى عارفه بس 
وانا عايز أسمى جاسر 
وماله سمى جاسر بس تحبينى انا اكتر منه هه
بعد خمس سنين 
ي جاسر تعالى كل بقا جننت امى 
مالك ي اسيا 
ابنك جنن امى مش راضى يأكل 
جاسر كل واسمع كلام ماما 
بابا ماما عايزه تاكلنى بيوكلىبروكلى نوع خضار وانا مش بحبه 
والله ولا انا بس هنعمل اى حكم القوى
بتقوى عليا الولا ي ليث 
لا والله ي حبيبتى يلا ي جاسر كل أكلك بدل ما امك تاكلنا 
علفكره سمعتك وهتاكل معاه بروكلى عقاپا ليك 
لا ي ماما انسي 
After 3 minutes
جاسر خلصت أكلك انت وبابا 
ايوه ي ماما خلصنا 
حسبى الله ونعم الوكيل 
بتقول حاجه ي ليث 
بقول تسلم ايدك ي روحى الاكل تحفه متعملهوش تانى بقا 
النهايه .